BÖLÜM 2

1. Pers Kralı Koreş'in krallığının bi­rinci yılında RAB, Yeremya ara­cılığıyla bildirdiği sözünü yerine ge­tirmek amacıyla, Pers Kralı Koreş'i harekete geçirdi.
2. Koreş yönetimi al­tındaki bütün halklara şu yazılı bildi­riyi duyurdu:
3. "Pers Kralı Koreş şöyle diyor: 'Göklerin Tanrısı yüce Rab yeryüzü­nün bütün krallıklarını bana verdi.
4. Beni Yahuda'daki Yeruşalim Kenti'nde kendisi için bir tapınak yapmakla gö­revlendirdi.
5. Aranızda O'nun halkın­dan kim varsa Tanrısı onunla olsun. Yahuda'daki Yeruşalim Kenti'ne gi­dip İsrail'in Tanrısı RAB'bin Yeruşa­lim'deki Tapınağı'nı yeniden yapsın­lar.
6. Krallığımda yaşayan yerliler, sür­gün oldukları yerlerde sağ kalmış olan­lara altın,
7. gümüş, mal ve hayvanlar sağlamakla birlikte Yeruşalim'deki Tanrı'nın Tapınağı'na gönülden sunu­lar sunsunlar.' "
8. Sonra Yahuda ve Benyamin oy­maklarının boy başları, kâhinler*, Levililer ve ruhları Tanrı tarafından ha­rekete geçirilen herkes, RAB'bin Ye­ruşalim'deki Tapınağı'nı yeniden yap­mak için gidiş hazırlıklarına girişti.
9. Komşuları gönülden verdikleri ar­mağanların yanısıra, altın, gümüş kap­lar, mal, hayvan ve değerli armağan­larla onları desteklediler.
10. Pers Kralı Koreş de Nebukadnessar'ın Yeruşalim'deki RAB'bin Ta­pınağından alıp kendi ilahının tapı­nağına koymuş olduğu kapları çıkar­dı.
11. Bunları hazine görevlisi Mitredat'a getirterek sayımını yaptırdı ve
12. Yahuda önderi Şeşbassar'a verdi.
13. Bunların sayısı şöyleydi: Bin altın kupa, bin gümüş kupa, yirmi dokuz gümüş buhurdanlık, otuz altın kase, iki bin dört yüz on gümüş kase ve bin adet başka kaplar.
14. Bütün kaplar, al­tın ve gümüş beş bin dört yüz altmış dokuz kap teslim edildi.
15. Sürgündekiler Babil'den Yeruşalim'e döner­ken Şeşbassar bunların hepsini birlik­te getirdi.
16. Ne var ki, Pers Kralı Artahşasta'nın krallığı döneminde, ona hita­ben, Mitredat, Taveel, Rehum, Beltetmus, Yazman Şimşay'la Samiriye ve öbür yerlerde yaşayan bütün çalışma arkadaşları, Yahuda'yla Yeruşalim'de yaşayanları suçlayan şu mektubu yazdılar:
17. "Efendimiz Kral Artahşasta'ya, kullarınız Vali Rehum, Yazman Şimşay ve Kili-Suriye'yle Fenike'deki meclislerin öbür yargıçlarından:
18. Efen­dimiz kralımızca bilinmelidir ki, siz­den bize gelip Yeruşalim'e yerleşen, asi ve kötü kenti bina eden Yahudiler şimdi, kentin pazar yerlerini, surlarını onarıyor ve tapınağın temellerini atı­yorlar.
19. Eğer bu kent yeniden kuru­lur ve surları tamamlanırsa, onlar yal­nızca vergi vermeyi reddetmekle kal­mayacak, krallara da karşı koyacak­lardır.
20. Tapınağın onarımı henüz de­vam ettiğinden, biz böyle bir konunun ihmal edilmeyip
21. efendimiz krala bildirilmesi gerektiğini, bu nedenle de, eğer sizce de uygun görülürse, atalarınızın arşivindeki belgeler üze­rinde bir inceleme yapılması gerekti­ğini düşünüyoruz.
22. Siz bu tarihi ka­yıtlarda onlar hakkında yazılanları gö­recek ve bu kentin asi olduğunu, her iki kralla öbür kentlere de sorun ya­rattığını,
23. Yahudiler'in asi olup, eski zamanlarından beri kenti kuşatma al­tında tuttuklarını öğreneceksiniz. Bu kentin yerle bir edilip viran halde bı­rakılmasının nedeni budur.
24. Bundan dolayı, ey efendimiz kral, sizi haber­dar etmek istiyoruz ki, eğer bu kent yeniden kurulur ve surları onarılırsa, siz bundan sonra hiçbir zaman Kili-Suriye ve Fenike'ye geçiş yoluna sa­hip olamayacaksınız."
25. Daha sonra kral, Vali Rehum, Beltetmus, Yazman Şimşay ve onlarla olan Samiriye, Suriye ve Fenike'de yaşayan öbür çalışma arkadaşlarına şöyle yanıt verdi:
26. "Bana gönderdiğiniz mektubu okudum. Bunun üzerine araştırma yapılmasını buyurdum. Bu kentin eski­den beri krallara karşı geldiği,
27. ora­daki halkın isyana ve savaşa yatkın olduğu, Yeruşalim'de krallık eden güç­lü ve acımasız kralların zorla vergi aldığı saptandı.
28. Bu nedenle ben de şimdi, bu halkın kenti yeniden kurma­larını yasaklayan, bundan böyle başka hiçbir şeyin yapılmayacağı konusun­da dikkat edilmesine ilişkin buyruğu­mu veriyorum.
29. Artık, kralları rahat­sız eden böyle bir davranışın devamı söz konusu olmayacaktır."
30. Kral Artahşasta'dan gelen mek­tup okunur okunmaz Rehum, Yazman Şimşay'la öbür çalışma arkadaşları he­men süvariler ve kalabalık bir halk topluluğuyla savaş düzeninde Yeruşalim'e gidip onaranları engellemeye baş­ladılar. Yeruşalim'deki tapınağın ona­rımı Pers Kralı Darius'un krallığının ikinci yılına kadar durduruldu.